Ta historyjka zaczęła się jakoś lutym albo marcu. Było piekielnie zimno, o kilkaset procent przekroczone normy smogu. Był środek tygodnia, jechałam jak co dzień około 8:00 do pracy. Wysiadłam na Rondzie Matecznego i poszłam w stronę Rzemieślniczej. W okolicach BP zaczepił mnie facet z aparatem na statywie, zagadał po angielsku, czy zgodzę się, żeby mi … Czytaj dalej Bloomberg próbuje zrozumieć krakowski smog
Lubisz wczesne poranki? Może weekendy nie są po to, żeby się zrywać o świcie, jednak kiedy jest to konieczne, żeby przeżyć przygodę, to nie protestuję. Wyjechaliśmy z Krakowa, każdy z nas z innym bagażem, który chciałby z siebie zrzucić. Bo góry właśnie od tego są, od oczyszczeń, tracenia balastu. Nawet, kiedy idziemy w grupie, wobec … Czytaj dalej Czarny Staw i biały śnieg, czyli o wycieczce pod Rysy
trzymam cię za słowo. nie stanie się ciałem. Więcej wierszy z 👉 Pytań zasadniczych.
Są siły, które nas do siebie przyciągają. Są rzeczy niezrozumiałe jak Bóg. Są ulice, parki, place. Są bodźce, których trudno nie zauważyć. Deszcz trze o parapet. Słyszysz? https://www.youtube.com/watch?v=1BqRxNeI_dY Więcej wideowierszy >>>
ciało liczb zespolonych. ciało liczb urojonych.
Muzyka łagodzi obyczaje, ale czy może leczyć? To pytanie zadaliśmy sobie tydzień temu razem z zespołem Aga Derlak Trio w krakowskim klubie Strefa. JAZZU POWINNO SIĘ SŁUCHAĆ NA ŻYWO Ze światłem w sercu i przepiękną energią Aga z zespołem poprowadziła nas przez wszystkie etapy leczenia. Zaczęło się spokojnie, miarowo, żeby niebawem przejść do rytmicznego rocka. W jazzie … Czytaj dalej To jest jazz. Aga Derlak Trio w Krakowie
Nie trzeba wychodzić bardzo daleko, żeby się zainspirować. Nie trzeba wyjeżdżać, żeby znaleźć nowe miejsca. Czasem wystarczy wyjść na spacer. Co wczoraj znalazłam? Chodź, opowiem Ci. Bajka będzie krótka. Kiedy brakuje wolnego czasu, trzeba go zaplanować Zazwyczaj wtedy odkrywam Kraków, kiedy ktoś mnie w nim odwiedza. Wtedy czuję potrzebę i konieczność wyszukania atrakcyjnych punktów widokowych, nowych … Czytaj dalej Nie bój się starych kamienic. Lubomirskiego 27-29 w Krakowie
kwiaty kupione na ulicy od ubogiej staruszki, jednej, drugiej. dobro, które powraca zawsze spóźnione i nie w porę.
Na początku nie było słów. Była cisza. Były języki obce. Chodziliśmy wokół rzeki, schodziliśmy na manowce. Chodziliśmy po lesie, gubiliśmy się w parkach. Było nam pod górkę. Było przez niziny. Było nam po drodze. Teraz jest tylko moje imię, którego nie wypowiesz. https://www.youtube.com/watch?v=k2DVF7XYyMM WIĘCEJ WIDEOWIERSZY.
Jeśli jesteś przed, w trakcie lub zaraz po LICEUM, to ten film może Ci się przydać. 😇 Serio. ;-)
Raczej Kulturalnie 