Te filmy zostały oparte na prawdziwych historiach, i to właściwie tyle, co je łączy. Zdecydowanie więcej jest elementów, które je dzieli. Jeśli jeszcze ich nie widzieliście, warto nadrobić zaległości przed wręczeniem Oscarów, które nastąpi już w nocy z 28 na 29 lutego. Zarówno SPOTLIGHT, jak i BIG SHORT są nominowane między innymi w kategorii za … Czytaj dalej Co łączy nominowane do Oscarów SPOTLIGHT (2015) i BIG SHORT (2015)?
26 lutego będzie miała w Polsce premiera nowego filmu twórców genialnego Kła. Dlaczego The Lobster przeraża o wiele bardziej, niż horror Horrory może i są straszne, okropne, leje się z nich krew, tryska strach i nienawiść, ale najczęściej wywołują nagłe napięcia, które szybko się ulatniają. Ok, może za wyjątkiem Lśnienia. Thrillery w rodzaju Homara powodują … Czytaj dalej Colin Farrell i Rachel Weisz w nowym filmie twórców KŁA. Recenzja filmu LOBSTER (2015)
Najprzyjemniejsza wystawa w muzeum i już! MODNA I JUŻ! MODA W PRL to najlżejsza, najprzyjemniejsza w odbiorze wystawa w krakowskim Muzeum Narodowym na której byłam. Można ją oglądać aż do 17 kwietnia. Wystawa miła nie tylko dla oka Oprócz doznań czysto estetycznych, warto wpaść w celach poznawczych. Niesamowite było to, że nigdy wcześniej nie zastanawiałam … Czytaj dalej MODNA I JUŻ! MODA W PRL. Relacja z wystawy + galeria zdjęć
Tę książkę czytałam ponad dwa lata. Co jakiś czas chwytałam za nią i wystarczało mi uwagi i odwagi na zaledwie kilka listów na jedno posiedzenie. Była to lektura powolna, czasem nużąca, często zaskakująca, wciągająca. Była to lektura chaotyczna i kompulsywna, taka, jak wszystkie nieprzewidywalne listy między Jackiem Kerouakiem i Allenem Gisbergiem. O czym piszą w … Czytaj dalej O prozie życia, poezji śmierci. LISTY. Jack KEROUAC i Allen GINSBERG
Moje obcowanie z kulturą w minionym roku było bardzo czy raczej kulturalne? 6,5 KSIĄŻKI NA MIESIĄC Okazuje się, że w 2015 roku przeczytałam minimum 79 książek. Nie jestem w stanie doliczyć się rzeczywistej liczby, bo na portalu, z którego korzystam, nie można dodawać dzieł obcojęzycznych. Miniony rok poświęcony był w dużej mierze pisaniu pracy dyplomowej, … Czytaj dalej 6,5 książki na miesiąc. Raczej NAJLEPSZE KSIĄŻKI I FILMY 2015 roku
Recenzja ukazała się w 56. numerze kwartalnika "sZAFa". „Szczęśliwi ci, którym życie przynosi satysfakcję, którzy się bawią, którzy są zadowoleni” - Guy de Maupassant Ostatnia książka Michela Houellebecqa była wyczekiwana na całym świecie jeszcze zanim została oficjalnie wydana we Francji. To, że jej premiera zbiegła się w czasie z zamachem na redakcję czasopisma satyrycznego „Charlie … Czytaj dalej Dlaczego w ogóle życie ma mieć sens? ULEGŁOŚĆ Michela Houellebecqa
Nie miałam dzieciństwa, nie widziałam KRÓLA LWA i TOY STORY Od mniej więcej roku uskuteczniam nadrabianie zaległości z popkultury. Nie mogłam już znieść obelg znajomych, którzy na wieść o tym, że nigdy nie oglądałam KRÓLA LWA łapali się za głowy i twierdzili, że nie miałam dzieciństwa. Pamiętam, że bajki zwykle mnie nudziły, ale pewnego razu … Czytaj dalej Król Lew, James Bond i Gwiezdne Wojny. Kto ich potrzebuje do szczęścia?
Krakowski Teatr Variété został otwarty w maju tego roku, kiedy odbyła się premiera “Legalnej blondynki”. Od dawna chciałam odwiedzić to miejsce, w takim sensie, jak od dawna powinnam się wybrać do fryzjera albo do lekarza na profilaktyczne badania, albo odebrać w końcu dyplom ukończenia studiów. Wiadomo, prokrastynacja przewlekła, nigdy nie jest po drodze i tak … Czytaj dalej Po co poszłam na musical, kiedy nie znoszę musicali? LEGALNA BLONDYNKA w Variété
Kolejny koncert z cyklu Muzyka bez poklasku, zorganizowany w Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK nie był spotkaniem przyjemnym. Zdecydowałam się na nie jednak świadomie, wiedząc z zapowiedzi, że muzyka może być trudna, niepokojąca, może nieść naładowaną emocjonalnie treść pozamuzyczną, może odzwierciedlać zagmatwanie życia, imitować hałas dziejów, w których powstawała, może wyjść ze sztywnych ram harmonii czy … Czytaj dalej O koncercie, który nie był przyjemny, ale to nie dlatego nikt nie klaskał
Najnowszy zbiór esejów Jurija Andruchowycza "Tu jest pochowany Fantomas" utwierdził mnie w przekonaniu, że ukraiński pisarz jest dzisiaj zdecydowanie lepszym komentatorem życia politycznego, społecznego, kulturalnego, niż prozaikiem. Raczej publicysta, niż pełnokrwisty twórca. Co się stało, że przez ostatnie dziesięć lat czytelnicy na próżno czekają na kolejną książkę, która równałaby się miarą z “Rekreacjami” czy “Perwersją”? … Czytaj dalej Zamiast powieści: “Tu jest pochowany Fantomas” Jurija Andruchowycza
Raczej Kulturalnie 