wciąż nie mogę cię rozgryźć

19/01/201207/12/2015 Autor Klaudia Raczek, opublikowano w POEZJA

żeby być, trzeba dotykać. ścisk w nadgarstku rozrasta się
na gardło jak angina. tkwisz nieznośnie między zębami:
malinowe jąderka, lub mak, w święta.

________________

vide: styczniowy numer 2012, PKPzin

Co myślisz?

Dodaj swój komentarz...

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Email (wymagane) (Adres nie będzie widoczny)

Podpis (wymagane)

Witryna internetowa

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. ( Wyloguj / Zmień )

Komentujesz korzystając z konta Twitter. ( Wyloguj / Zmień )

Komentujesz korzystając z konta Facebook. ( Wyloguj / Zmień )

Anuluj

Połączenie z %s

Nazywam się Klaudia Raczek, mieszkam w Krakowie, a to jest moje miejsce w sieci od 2010 roku. Zatrzymuję chwile w wierszach, prozie i na zdjęciach, żeby zrozumieć więcej.

Jestem finalistką kilku konkursów poetyckich, w tym OKP im. Jacka Bierezina, Połowu i lwowskiej Młodej Republiki Poetów. Publikowałam w paru miejscach, o których już zapomniałam.

Mam bujną wyobraźnię, czasem żyję przeszłością i właśnie dlatego piszę, żeby schodzić na ziemię.

Zawodowo zajmuję się rozśmieszaniem najbliższych.

W czasie wolnym uprawiam marketing w IT.

Napisz do mnie